Δύο κείμενα για το γάλα
της Τατιάνας Τζαναβάρα
[1] ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΓΑΛΑΚΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
28.9.2017
Εχθές,
μετά από ερώτηση φίλης σχετικά με το αν απαιτείται να μένουν έγκυες
ξανά και ξανά οι αγελάδες γαλακτοπαραγωγής προκειμένου να έχουν γάλα,
έκανα ένα ψάξιμο σε σελίδες σχετικές με γαλακτοπαραγωγή καθώς και σε
αντίστοιχες έρευνες παραγωγικότητας. Ήμουν σίγουρη ότι όλα τα θηλυκά
θηλαστικά ζώα (των ανθρώπων συμπεριλαμβανομένων) όσο τα αρμέγεις βγάζουν
γάλα. Άρα οι συνεχείς εγκυμοσύνες που συμβαίνουν στις
γαλακτοβιομηχανίες λογικά θα σχετίζονται με τις ανάγκες σε μοσχαράκια
και όχι με τις ανάγκες σε γάλα.
Όμως όχι. Οι συνεχείς εγκυμοσύνες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της γαλακτοπαραγωγής. Αν είσαστε μητέρες και γνωρίζετε ότι η ζήτηση αρκεί για να φέρει την παραγωγή, ίσως αυτό να σας φαίνεται περίεργο. Όμως οι μητέρες του ανθρώπινου είδους έχουν συνηθίσει η ζήτηση να γίνεται από το παιδί τους και όχι από μία μηχανή. Η ύπαρξη του παιδιού βοηθάει στο να διατηρούνται τα επίπεδα της γνωστής ορμόνης ωκυτοκίνης και άρα να διατηρείται και η παραγωγή. Τα ζώα αντιθέτως αποχωρίζονται από τα μικρά τους, πέφτουν τα επίπεδα ωκυτοκίνης και φθίνει η παραγωγή. Έτσι απαιτούνται συνεχείς κύκλοι γέννας από τον 'παραγωγικό πόρο' που λέγεται ζώο για την παραγωγή του 'προϊόντος' που λέγεται γάλα.
Στα dairy economics υπάρχει το λεγόμενο breeding schedule. Αυτό διασφαλίζει τη μέγιστη γαλακτοπαραγωγή για το μέγιστο χρονικό διάστημα. Δεδομένου ότι το πικ της γαλακτοπαραγωγής για τις αγελάδες είναι στις 3 με 6 βδομάδες μετά τον τοκετό και μετά φθίνει συνεχώς, η νέα εγκυμοσύνη είναι απολύτως απαραίτητη οικονομικά. Σε αριθμούς, και ανάλογα με το είδος, αυτό σημαίνει νέο μοσχαράκι κάθε περίπου 300 μέρες. Άρα η αγελάδα που εγκυμονεί το παιδί της 9 μήνες πρέπει να γονιμοποιηθεί ξανά (και ξανά) περίπου 2 μήνες μετά τον κάθε τοκετό, δηλαδή νέα γέννα κάθε 12 με 14 μήνες. Έτσι παραμένει φτηνός ο καπουτσίνο.
Η κάθε αγελάδα γαλακτοπαραγωγής μένει πρώτη φορά έγκυος στα 2 της χρόνια και μέχρι να μεταφερθεί στην ηλικία των 4-6 ετών από το dairy industry στο beef industry (δεν ζει το ένα χωρίς το άλλο) θα έχει κάνει περίπου 4 τοκετούς. Μετά το σώμα της δυσκολεύεται να δεχτεί νέα εγκυμοσύνη ή να παραγάγει άλλο γάλα, αλλά για τη βιομηχανία κρέατος παραμένει οκ.
Για λεπτομέρειες κατευθείαν από τις πηγές διαβάστε τις πηγές.
(Αν έχετε απορρίψει το γάλα αγελάδας και προτιμάτε το γάλα της ελληνικής κατσίκας θεωρώντας ότι αυτό είναι λιγότερο βίαιο, τα ίδια ισχύουν και εδώ. Μετά τους 6 μήνες από τον τοκετό, η παραγωγή γάλακτος της κατσίκας έχει σχεδόν σταματήσει. Οπότε ή θα ξαναμείνει έγκυος για νέο κύκλο γαλακτοπαραγωγής/παραγωγής κατσικιών γάλακτος (προϊόν της γέννας της), ή θα πάει εν τέλει και η ίδια για σφαγή.
Για την τρομακτικά βίαιη παρασκευή των κατσικίσιων τυριών μπορείτε να διαβάσετε και για αυτό στα σχόλια)
Όμως όχι. Οι συνεχείς εγκυμοσύνες είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της γαλακτοπαραγωγής. Αν είσαστε μητέρες και γνωρίζετε ότι η ζήτηση αρκεί για να φέρει την παραγωγή, ίσως αυτό να σας φαίνεται περίεργο. Όμως οι μητέρες του ανθρώπινου είδους έχουν συνηθίσει η ζήτηση να γίνεται από το παιδί τους και όχι από μία μηχανή. Η ύπαρξη του παιδιού βοηθάει στο να διατηρούνται τα επίπεδα της γνωστής ορμόνης ωκυτοκίνης και άρα να διατηρείται και η παραγωγή. Τα ζώα αντιθέτως αποχωρίζονται από τα μικρά τους, πέφτουν τα επίπεδα ωκυτοκίνης και φθίνει η παραγωγή. Έτσι απαιτούνται συνεχείς κύκλοι γέννας από τον 'παραγωγικό πόρο' που λέγεται ζώο για την παραγωγή του 'προϊόντος' που λέγεται γάλα.
Στα dairy economics υπάρχει το λεγόμενο breeding schedule. Αυτό διασφαλίζει τη μέγιστη γαλακτοπαραγωγή για το μέγιστο χρονικό διάστημα. Δεδομένου ότι το πικ της γαλακτοπαραγωγής για τις αγελάδες είναι στις 3 με 6 βδομάδες μετά τον τοκετό και μετά φθίνει συνεχώς, η νέα εγκυμοσύνη είναι απολύτως απαραίτητη οικονομικά. Σε αριθμούς, και ανάλογα με το είδος, αυτό σημαίνει νέο μοσχαράκι κάθε περίπου 300 μέρες. Άρα η αγελάδα που εγκυμονεί το παιδί της 9 μήνες πρέπει να γονιμοποιηθεί ξανά (και ξανά) περίπου 2 μήνες μετά τον κάθε τοκετό, δηλαδή νέα γέννα κάθε 12 με 14 μήνες. Έτσι παραμένει φτηνός ο καπουτσίνο.
Η κάθε αγελάδα γαλακτοπαραγωγής μένει πρώτη φορά έγκυος στα 2 της χρόνια και μέχρι να μεταφερθεί στην ηλικία των 4-6 ετών από το dairy industry στο beef industry (δεν ζει το ένα χωρίς το άλλο) θα έχει κάνει περίπου 4 τοκετούς. Μετά το σώμα της δυσκολεύεται να δεχτεί νέα εγκυμοσύνη ή να παραγάγει άλλο γάλα, αλλά για τη βιομηχανία κρέατος παραμένει οκ.
Για λεπτομέρειες κατευθείαν από τις πηγές διαβάστε τις πηγές.
(Αν έχετε απορρίψει το γάλα αγελάδας και προτιμάτε το γάλα της ελληνικής κατσίκας θεωρώντας ότι αυτό είναι λιγότερο βίαιο, τα ίδια ισχύουν και εδώ. Μετά τους 6 μήνες από τον τοκετό, η παραγωγή γάλακτος της κατσίκας έχει σχεδόν σταματήσει. Οπότε ή θα ξαναμείνει έγκυος για νέο κύκλο γαλακτοπαραγωγής/παραγωγής κατσικιών γάλακτος (προϊόν της γέννας της), ή θα πάει εν τέλει και η ίδια για σφαγή.
Για την τρομακτικά βίαιη παρασκευή των κατσικίσιων τυριών μπορείτε να διαβάσετε και για αυτό στα σχόλια)
Και κάποιες από τις πηγές:
http://ansci.illinois.edu/.../Lactation/otherfactors.html
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18420610
http://www.thefarmerswifee.com/are-dairy-cows-constantly.../
https://www.ciwf.org.uk/.../the-life-of-dairy-cows.pdf
http://www2.kenyon.edu/projects/farmschool/food/milksch.htm
http://www.dairyherd.com/.../The-goal-pregnant-cows...
Είναι ακόμη πιο σοκαριστικές οι απαιτήσεις οργανισμών που ασχολούνται με την 'ευζωϊα' των ζώων (welfarist organizations). Για παράδειγμα τα νεογέννητα να μην σφάζονται 5 ημερών όπως συνηθίζεται αλλά μετά τις 10 ημέρες ζωής. Ή να μην μένουν νηστικά πάνω από 12 ώρες πριν σφαχτούν. Τόση φιλοζωϊα:
https://rspca.org.au/campaigns/dairy-cows
[2] ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Τα σώματα των ζώων δεν μας ανήκουν, τόσο απλά. Είναι δική τους δουλειά τι θα κάνουν με τα σώματά τους, τα παιδιά τους, το γάλα τους. Το ότι συνήθως στην πορεία βασανίζονται είναι απλά ένα επιπλέον επιχείρημα κατά της εκμετάλλευσής τους, όχι ο λόγος για τον οποίο δεν τα εκμεταλλευόμαστε.
Ωστόσο επειδή τυχαίνει να κατάγομαι από τη Νάξο και η οικογένειά μου εκεί εκμεταλλεύεται ζώα, επίτρεψέ μου να σου δώσω μερικές πληροφορίες που ίσως δεν γνωρίζεις. Τα παρακάτω θα πρότεινα να τα διαβάσουν μόνο όσες/οι καταναλώνουν ακόμη 'γαλακτοκομικά'.
Τα κατσίκια που έχουν οι θείοι μου, είναι με όρους ευζωίας τα πιο ευτυχισμένα κατσίκια (προς εκμετάλλευση) του κόσμου. Ζουν στα βουνά της Νάξου και η σύντομη ζωή τους δεν περιλαμβάνει αυτό που ονομάζεται 'αναίτια βία'.
Δεν θα πω για αυτά που σφάζονται μωρά, ούτε για το άρμεγμα, ίσως τα ξέρεις. Θα σου πω απλά πως φτιάχνουν την πυτιά, που ίσως ξέρεις ότι είναι απαραίτητη για να πήξει το τυρί. (Προειδοποιώ πάλι, είναι βίαιο σαν περιγραφή). Όταν γεννηθεί ένα κατσικάκι που προορίζεται να γίνει πυτιά για το τυρί, το αφήνουν να θηλάσει κανονικά για αρκετές μέρες και από αυτήν την κατσίκα δεν της παίρνουν το γάλα. Στις 20 περίπου μέρες (αν θυμάμαι καλά) το ξημέρωμα, αφήνουν το μικρό να θηλάσει για τελευταία φορά. Αφού θηλάσει το αφήνουν λίγο να αρχίσει να χωνεύει και μετά το σφάζουν. Μέσα από το στομαχάκι του μαζεύουν το γάλα της μαμάς του που μόλις είχε αρχίσει να πήζει και αυτό το πράγμα (μαζί με κομμάτι του στομαχιού) γίνεται η πυτιά. Η μαμά συνεχίζει να ζει για να παράγει το γάλα που κανονικά θα πήγαινε στο παιδί της.
Την πυτιά την έχουν σχεδόν όλα τα τυριά του εμπορίου, του χωριού, της καλής γιαγιάς στο χωριό.
Και εμένα με ζόρισε να απαρνηθώ τα 'τυριά χωρίς βία' των θείων μου για αυτό και αποφάσισα πριν κάποια χρόνια να δω από κοντά το πόσο ειδυλλιακό είναι όλο αυτό. Ε λοιπόν, τόσο.
ΠΗΓΕΣ :
βλ. 'Παρασκευή αρσενικού τυριού και παραγώγων του'
Ευχαριστώ την συγγραφέα των κειμένων για την άδεια να αναδημοσιεύσω τα κείμενά της. Τα κείμενα δημοσιεύθηκαν πρώτη φορά στην ομάδα του Facebook "Χορτοφάγοι γονείς | Vegan Parents".
VM.
Not vegan? www.HowDoIGoVegan.com
Vegan? www.AbolitionistApproach.com
---------------------------------
Αν δεν είσαι vegan, γίνε vegan. Η ολική χορτοφαγία (veganism) είναι μη-βία. Κυρίως είναι μη-βία προς άλλα αισθανόμενα όντα. Αλλά είναι και μη-βία προς τη γη και μη-βία προς τον εαυτό σου.
Και ποτέ, μα ποτέ, μην πεισθείς από την παράλογη ιδέα ότι πρέπει να προωθήσουμε την "χαρούμενη εκμετάλλευση" των ζώων ώστε οι άνθρωποι να γίνουν vegan. Ολόκληρη η βιομηχανία της "χαρούμενης εκμετάλλευσης" έχει μόνο έναν στόχο: να κάνει τους ανθρώπους να νιώσουν άνετα με την εκμετάλλευση των ζώων και να την συνεχίσουν.
Η ολική χορτοφαγία είναι ΔΙΚΗ ΜΑΣ επιλογή. Έχουμε την ικανότητα να πούμε όχι στη βία. Έχουμε την ικανότητα να αναγνωρίσουμε τα ζώα ως πρόσωπα/άτομα. Έχουμε την ικανότητα να αρνηθούμε τα ζώα ως ιδιοκτησία. Έχουμε την ικανότητα να πούμε όχι στο σπισισμό. Έχουμε την ικανότητα να λύσουμε το πρόβλημα της εκμετάλλευσης των ζώων με τον μοναδικό τρόπο που υπάρχει: καταργώντας τη ζήτηση για ζωικά προϊόντα.
---------------------------------
Ελεύθερη μετάφραση (και αρχικό κείμενο) από την ιστοσελίδα του Professor Gary Francione, Rutgers School of Law-Newark, USA.
---------------------------------
If you are not vegan, please go vegan. Veganism is about nonviolence. First and foremost, it’s about nonviolence to other sentient beings. But it’s also about nonviolence to the earth and nonviolence to yourself.
And never, ever buy into the nonsensical notion that we need to promote “happy exploitation” in order to get people to go vegan. It’s the opposite: the entire “happy exploitation” industry has one goal: to make the public more comfortable about animal exploitation.
Veganism is OUR choice. We have the ability to say no to violence. We have the ability to affirm the personhood of animals. We have the ability to reject the status of animals as property. We have the ability to say no to speciesism. We have the ability to solve the problem of animal exploitation in the only way it can be solved: by abolishing the demand for animal products.
Source: website of Professor Gary Francione, Rutgers School of Law-Newark, USA.
